42 lata temu, 31 sierpnia 1980 r., o 17.00, w sali BHP Stoczni Gdańskiej Międzyzakładowy Komitet Strajkowy, który reprezentował ponad 700 zakładów z całej Polski podpisał porozumienie z rządem komunistycznym. Wcześniej jednak, w dniu 17 sierpnia 1980 r. Międzyzakładowy Komitet Strajkowy ogłosił 21 postulatów, które spisano na sklejce a następnie ogłoszono publicznie. Wśród postulatów znalazł się zapis o transmisji Eucharystii w Polskim Radio.

Wspomniane wydarzenie zaowocowało zgodą z władzami reżimu komunistycznego. Rządzący krajem komuniści wyrazili zgodę na powstanie wolnych i niezależnych związków zawodowych. Porozumienia sierpniowe stanowiły wyłom w stojącym na skraju upadku systemie politycznym bloku komunistycznego. Nade wszystko okazały się owocnym zrywem wolnościowym Polaków, dążących do życia w suwerennym i niepodległym kraju.

Porozumienia sierpniowe przyczyniły się również do zapoczątkowania procesu upadku komunizmu oraz dały początek drodze wyzwalania się narodów Europy Środkowej i Wschodniej spod jarzma marksistowskiego terroru. Kolejny raz urzeczywistnił się fakt jedności ludzkich serc sprzeciwiających się bezbożnej ideologii. Formujący polskich robotników bł. ks. Jerzy Popiełuszko, na progu odzyskiwania polskiej wolności uczył tego, że: „Solidarność to jedność serc, umysłów i rąk zakorzenionych w ideałach, które są zdolne przemieniać świat na lepsze”.

Obchodząc 42. rocznicę Porozumień Sierpniowych pamiętajmy nie tylko o modlitwie za bohaterów tego wolnościowego zrywu i pielęgnowaniu kolejnych rocznic, ale na nowo zanurzmy się w społecznym przekazie św. Jana Pawła II, który przypominał nam, że: „Solidarność – to znaczy: jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie. A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. Jedni przeciw drugim”.

Artur Dąbrowski

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %