13 maja 1901 r. w Ołońcu przyszedł na świat Witold Pilecki herbu Leliwa. Profesor Michael Foot umieścił Rotmistrza Pileckiego do grona sześciu najbardziej odważnych ludzi zaangażowanych w ruch oporu w czasie II wojny światowej. Świadomie pozwolił się schwytać Niemcom i umieścić w Auschwitz, gdzie zawiązał konspirację. W obozie koncentracyjnym opracował raporty dotyczące zbrodni, których dopuszczali się Niemcy.

Po dwóch latach i 7 miesiącach pobytu w obozie podjął brawurową ucieczkę z Auschwitz. Zaangażował się w działalność w Kedywie. Był dowódcą oddziału walczącego w Powstaniu Warszawskim. Przeżył dwa obozy jenieckie, by po aresztowaniu przez UB i pokazowym procesie, zamordować w dniu 25 maja 1948 r. Komuniści chcieli zakopać rotmistrza, nie przewiedzieli jednak, że stanie się ziarnem.

Witold Pilecki był nade wszystko człowiekiem, który świadomie przeżywał swój katolicyzm. Nade wszystko inspirował się książką Tomasza à Kempisa, „O naśladowaniu Chrystusa”. Córka Rotmistrza, Zofia Matylda Optułowicz, w jednym z wywiadów dała następujące świadectwo o swoim tacie: „Cały czas twierdzę i mam to przekonanie, że mój ojciec był posłany przez Boga. Nie ma drugiego człowieka, który dokonałby takich rzeczy w ciągu tak krótkiego życia. To byłoby niemożliwe bez Bożej pomocy. On miał zadanie, które wykonał w stu procentach. A ostatni meldunek złożył właśnie Temu, który go posłał. Ja tak to właśnie rozumiem”.

W 121. rocznicę urodzin Witolda Pileckiego, uświadamiamy sobie, że my również złożymy ostatni meldunek Bogu, powtarzając słowa Rotmistrza: „Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać”.

Dr Artur Dąbrowski, prezes Akcji Katolickiej Archidiecezji Częstochowskiej

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %