„Krew męczenników jest zasiewem chrześcijan” – świadectwo wiary św. Szczepana

Read Time:2 Minute, 52 Second

Kamieniowanie św. Szczepana: Źródło zdjęcia Wikipedia

Greckie imię Stephanos znaczy tyle, co „korona”, „wieniec”. Na język polski imię Stephanos tłumaczone jest jako Szczepan. Z kart Dziejów Apostolskich, a dokładniej świadectwa siódmego rozdziału, dowiadujemy się o męczeńskiej śmierci św. Szczepana. Szczepan był jednym z siedmiu diakonów, wybranych do pomocy apostołom. Biblia mówi nam również, chociaż w krótkiej wypowiedzi, że diakon Szczepan nie tylko obcuje blisko z Chrystusem, ale „działał cuda i znaki wielkie wśród ludu”.

Dzieje Apostolskie dają świadectwo o św. Szczepanie, iż „pełen łaski i mocy Ducha Świętego” głosił Ewangelię, a jego mądrości nie byli w stanie sprostać z mędrcy z synagogi Libertynów, Cyrenejczyków, Aleksandryjczyków, i tych pobożnych Żydów, „którzy pochodzili z Cylicji i z Azji”. Mądrość św. Szczepana irytowała jego adwersarzy. Jego mądrości, „nikt nie mógł się przeciwstawić”. Dlatego podstępnie został oskarżony przez członków Sanhedrynu o to, że występuje przeciw Prawu i Świątyni.

Szczepan, jak podpowiada nam papież Benedykt idąc za nauczaniem Jezusa, „odczytuje cały Stary Testament w ujęciu chrystologicznym. Ukazuje, że tajemnica Krzyża znajduje się w centrum historii zbawienia, opowiedzianej w Starym Testamencie, ukazuje, że rzeczywiście Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, jest punktem dojścia całej tej historii. Ukazuje zatem, że kult świątyni dobiegł końca i że Jezus, zmartwychwstały, jest nową i prawdziwą „świątynią”. W mowie obrończej Szczepan zwrócił uwagę na fakt, że Naród Wybrany na tle dziejów stale wykazywał się lekceważeniem woli Boga (Dz 6, 8 – 7, 53). Po publicznym wyznaniu wiary w Chrystusa, święty diakon został ukamienowany (Dz 7, 54-60). W teologii św. Szczepana określa się mianem Protomartyr – pierwszym męczennikiem.

Wszechmogący Boże, obchodzimy narodziny dla nieba świętego Szczepana, pierwszego męczennika, który się modlił nawet za swoich prześladowców, daj nam naśladować jego przykład i naucz nas miłować nieprzyjaciół. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Liturgia Godzin

Dzieje Apostolskie stwierdzają, że ci, którzy ukamienowali Szczepana, „złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem” (Dz 7,58) – prześladowcy Kościoła, który wkrótce stanie się apostołem Ewangelii Chrystusa. Warto nadmienić, że tuż po męczeńskiej śmierci w błyskawicznym tempie rozpowszechnił się wśród wiernych kult św. Szczepana. Grób męczennika zlokalizowano ostatecznie w 415 r. Na miejscu spoczynku doczesnych szczątek św. Szczepana biskup jerozolimski, Jan, wybudował bazylikę. Drugą wzniósł w miejscu śmierci św. Szczepana. Niniejszą bazylikę upiększyli św. Cyryl Jerozolimski oraz cesarzowa św. Eudoksja (460). Samo imię Szczepana włączono również do Kanonu rzymskiego. Św. Szczepan jest patronem diecezji wiedeńskiej oraz kamieniarzy, kucharzy i tkaczy.

W dziejach Kościoła nigdy nie zabraknie męczenników i prześladowań. „To właśnie prześladowania”, jak przypominał nam papież Benedykt XVI, „zgodnie ze słynnym zdaniem Tertuliana, stają się źródłem misji dla nowych chrześcijan. Cytuję jego słowa: „Rozmnażamy się za każdym razem, gdy nas ścinacie. Krew chrześcijan jest zasiewem” (Apologetico 50, 13: „Plures efficimur quoties metimur a vobis: semen est sanguis christianorum„). „Także w naszym życiu krzyż, którego nigdy nie zabraknie, staje się błogosławieństwem. A przyjmując krzyż, wiedząc, że staje się on i jest błogosławieństwem, uczymy się chrześcijańskiej radości nawet w chwilach trudności”.

Niech św. Szczepan nauczy nas, członków Akcji Katolickiej cenić naukę płynącą z Krzyża, i wyposaży w odwagę dawania świadectwa o Chrystusie w czasach, kiedy dewastuje się święte symbole naszej wiary, drwi z Chrystusa i Jego Kościoła. Niech w tym czasie obrony wiary św. Szczepan wyprosi Wam łaskę słowa, którego mądrości nie będą w stanie sprostać ci, którzy żyją zasadą eliminacji Boga z każdej sfery ludzkiego życia.

Ks. Radosław Rychlik – asystent DIAK