Pod Sztandarem Chrystusa Króla – inspirujące wykłady

Read Time:2 Minute, 39 Second

Ks. Arkadiusz Kajdan – Ojciec duchowny Międzydiecezjalnego WSD w Częstochowie.W swoim wykładzie Ojciec Duchowny nawiązał do artykułu „Kościół pogan nazywających się jeszcze chrześcijanami”, napisany przez Josepha Ratzingera w 1958 roku. Treść stanowi wnikliwą analizę stanu Kościoła katolickiego w epoce nowożytnej. „Młody kapłan i teolog trafnie zauważył narastające w sercu chrześcijaństwa tendencje neopogańskie, zagrażały wewnętrznej integralności Kościoła, prowadząc do jego przemiany.

Prelegent wskazał, że brak autentycznej wiary oraz utożsamienie Kościoła ze strukturami świata przyczynia się do osłabienia jego misji. Chrześcijanie coraz częściej postrzegają wiarę jako ciężar, a nie łaskę. Dodatkowo, powszechne przekonanie, że zbawienie jest możliwe poza Kościołem, podważa jego misyjną skuteczność i powoduje duchowy kryzys wewnątrz wspólnoty.

Ksiądz Arkadiusz przypomniał, że zbawienie jako wolny dar Bożej miłości, przemienia nas, pod warunkiem, że jest ono zanurzone w naszych słabościach, które są poddane Chrystusowi. Ojciec Duchowny częstochowskiego WSD przypomniał nam, że prawda, że zbawienie człowieka zależy wyłącznie od Bożej łaski i miłości, a nie od ludzkich zasług. Prelegent podkreślał, że jedynie Chrystus jest Zbawicielem, a Kościół pełni rolę jego reprezentanta i kontynuatora w historii. Wierzący chrześcijanie są wezwani do głębokiej wiary, by włączyć się w zbawcze dzieło Chrystusa.

Prelegent zachęcała nas do tego, byśmy jako laikat zrzeszony w AK byli świadkami wiary w świecie zdominowanym przez neopogaństwo. To nasze zadaniem jest żyć w duchu nadziei i dawać przykład autentycznej wiary, by dotrzeć do tych, którzy mogą nie być świadomi swojego duchowego zagubienia.

Ksiądz dr Jacek Kapuściński w swojej prelekcji nawiązał do spuścizny duchowej i intelektualnej biskupa Teodora Kubiny. Prelegent zaznaczył, że Teodor Kubina, pierwszy biskup częstochowski wartości religijne, tradycje śląskie oraz ducha narodowego zawdzięczał swojej matce.

Po zdaniu matury w 1901 roku wstąpił do seminarium duchownego diecezji wrocławskiej, a następnie został wysłany na studia filozoficzne i teologiczne do Rzymu. W 1907 roku ukończył je z doktoratem. Święcenia kapłańskie przyjął w 1906 roku z rąk kardynała Jerzego Koppa.

Po powrocie do Polski ks. Kubina pełnił posługę w Mikołowie, Królewskiej Hucie i Kołobrzegu, a następnie w Berlinie, gdzie zajmował się opieką duszpasterską nad Polonią. W latach 1917–1925 był proboszczem parafii NMP w Katowicach. Jego działalność w okresie powstań śląskich oraz plebiscytów była wyjątkowo intensywna. Założone przez niego organizacje, takie jak Śląski Związek Akademicki, skutecznie wspierały polskie dążenia niepodległościowe.

Jednym z priorytetów biskupa Kubiny była aktywizacja świeckich. Postrzegał ich jako „śpiącego rycerza”, którego potencjał należy obudzić. Biskup Kubina nawoływał do głębszego zaangażowania laikatu w życie społeczne i kulturalne. Przypominał, że wierni powinni być „prężnym ruchem” przeciwstawiającym się nowoczesnym wyzwaniom, takim jak komunizm.

Pierwszy biskup częstochowski przestrzegał przed powierzchownym i chaotycznym działaniem wiernych. Mówił o konieczności uzdrawiania „duszy społecznej” przez miłość i wartości chrześcijańskie. Prelegent podkreślał, że biskupa Kubinę łączyła niezwykła więź przyjaźni z papieżem Piusem XI, kiedy to kardynał Achille Ratti pełnił funkcję Wysokiego Komisarza do Spraw Kościelnych na Górnym Śląsku.

Ks. dr Jacek Kapuściński zaznaczył również, że w dobie sprawowania urzędu, biskup Teodor Kubina, zwracał uwagę na fakt, że miłość chrześcijańska stanowić musi antidotum na odtrutkę z grzechu. To z niej wypływające wartości należy zaangażować na płaszczyźnie społecznej.

Jako Akcja Katolicka, w kontekście miłości społecznej odczytujemy dewizę życiową biskupa Teodora Kubiny, zawartą w jego zawołaniu biskupim: „Misereor super turbam” („Żal mi ludu”), chcąc pomóc innym podążać „Ad Christum Redemptorem hominis” („Ku Chrystusowi Odkupicielowi człowieka”).