Rok temu odszedł do Pana Benedykt XVI

Read Time:2 Minute, 20 Second

31 grudnia 2022 r. o godz. 9.34 w klasztorze „Mater ecclesiae” w Watykanie, gdzie mieszkał od momentu swej abdykacji w 2013 r., odszedł do Pana papież Benedykt XVI, który był 265 następcą św. Piotra. Papież był niezwykle skromnym człowiekiem, wytrawnym intelektualistą, który pozostawi po sobie wiele wybitnych dzieł teologiczno-filozoficznych. Były prefekt Kongregacji Nauki i Wiary, dziekan Kolegium Kardynalskiego, arcybiskup, kardynał i papież, przyjaciel Polski i Polaków, pozostanie na zawsze w naszych sercach i pamięci modlitewnej.

W pierwszą rocznicę śmierci polecajmy zmarłego papieża Benedykta XVI Panu Bogu:

„Wszechmogący i wierny Boże, Ty sprawiedliwie nagradzasz robotników Twojej winnicy, Ty ustanowiłeś następcą świętego Piotra i pasterzem całego Kościoła Twojego sługę, naszego papieża Benedykta XVI., spraw, aby w wieczności radował się owocami Twojej łaski i miłosierdzia, których wiernym szafarzem był na ziemi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków”.

Niech naszej modlitwę wypełni refleksja nad teologiczną spuścizną papieża Benedykta. Poniżej zamieściliśmy kilka papieskich cytatów. Prosimy podzielenie się refleksję, który z komentarzy najbardziej do Państwa przemawia.

„Wielką pokusą – i zdradą tożsamości Kościoła jest przeobrażanie go w jakiś utopijny ruch, którego jedynym celem jest zmiana świata na lepszy. Wiąże się z tym wyrzeczenie się zdolności do poznawania prawdy, co grozi relatywizmem”.

„Wszelkie dobro jest pożyczką od Boga, za którą będziemy kiedyś odpowiadać, z której będziemy się rozliczać przed Bogiem”.

„Wszystko przemija, przypomina nam o tym Pan, ale Słowo Boże się nie zmienia. Przed nim każdy z nas jest odpowiedzialny za swoje zachowanie. Na tej podstawie będziemy sądzeni”.

„Boga nie można po prostu ograniczyć do sfery ludzkiej prywatności, ale również w życiu publicznym musi być On uważany za wartość najwyższą”.

„Chrześcijaństwo od samego początku chciało przemawiać głosem rozumu i – by tak rzec – zmuszać rozum do pracy, przywrócić go jemu samemu, obdarzając słaby rozum wewnętrzną siłą”.

„Dzisiaj największe prześladowania Kościoła nie pochodzą z zewnątrz, ale z grzechów, jakie są wewnątrz jego samego”.

„Gdzie nie widzi się Boga, tam ginie człowiek i ginie świat”.

„Jezus, który byłby w zgodzie ze wszystkim i ze wszystkimi, Jezus bez swojego świętego gniewu, bez twardości prawdy i prawdziwej miłości, nie jest prawdziwym Jezusem, jak Go przedstawia Pismo Święte, lecz Jego żałosną karykaturą”.

„Kościoła nie trzeba budować, trzeba nim żyć”.

„Należy wystrzegać się zbyt łatwego ekumenizmu, który może sprawić, że charyzmatyczne grupy katolickie, zapominając o zachowaniu tożsamości, zjednoczą się bezkrytycznie z zielonoświątkowcami, nie mającymi źródeł w katolicyzmie”.

„Służalczość pochlebców, tych, którzy unikają i obawiają się wszelkiego starcia, którzy cenią nade wszystko święty spokój, nie jest prawdziwym posłuszeństwem. To, czego Kościół dzisiaj potrzebuje, tak jak zresztą zawsze potrzebował, to nie pochlebcy pomagający zachować święty spokój, ale ludzie gotowi stanąć twarzą w twarz wobec każdego nieporozumienia i ataku, które może sprowokować ich postawa, jednym słowem ludzie, którzy bardziej kochają Kościół niż wygodne i bezkonfliktowe życie”.