Patrz – oto serce, które tak wielce umiłowało ludzi

Read Time:4 Minute, 5 Second

Czerwiec jest miesiącem w szczególny sposób poświęcony czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Sam kult Serca Jezusa sięga swych początków w średniowieczu. Na początku kult miał charakter prywatny. Z biegiem czasu swoim zasięgiem ogarnął wiele społeczności. Jak wykazują źródła mistyka średniowiecza łączyła ściśle kult Serca Jezusowego z popularnym w tamtych czasach nabożeństwem do Najświętszej Rany boku Jezusa.

Historia przypomina nam, że w wiekach średnich wielu świętych było propagatorami nabożeństwa do Serca Pana Jezusa. Z całą pewnością nie tylko popularyzowali modlitwy do Serca Pana Jezusa, ale przede wszystkim znajdowali w tym Sercu dla samych siebie źródło pokoju i uświęcenia. W gronie czcicieli Najświętszego Serca zna św. Mechtylda (1241-1298), św. Gertruda (1250-1303), czy też św. Małgorzata z Kortony (1252-1297).

Od XVII wieku nabożeństwo do Serca Pana Jezusa zyskuje wymiar powszechny. Przyczynili się do tego św. Jan Eudes oraz św. Małgorzata Maria Alacoque. W dekrecie o heroiczności cnót z 1903 r. św. Jan Eudes określony został „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”. W breve beatyfikacyjnym czytamy: „Płonąc sam szczególną miłością ku Najświętszym Sercom Jezusa i Maryi, powziął pierwszy – a nie było to bez natchnienia Bożego – myśl publicznego kultu ku ich czci. Należy go przeto uważać za ojca tego, tak miłego nam nabożeństwa”.

Jednak główną zasługę w rozpowszechnieniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypadła francuskiej wizytce i mistyczce św. Małgorzacie Marii Alacoque. Pierwsze wizje św. Małgorzaty Marii Alacoque (1647-1690) przypadały na rok 1673, a dokładniej na przypadające 27 grudnia liturgiczne wspomnienie św. Jana Ewangelisty. To właśnie wtedy święta miała możliwość zgłębienia tajemnic związanych z kultem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Chrystus pragnął, by kult Jego Serca stał się powszechnym i publicznym. W sposób formalny święto, jako uroczystość liturgiczną ustanowił papież Klemens XIII 6 lutego 1765 r. jedynie dla Królestwa Polskiego. Decydującym momentem w „promocji” kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa odegrał memoriał biskupów polskich, w którym uzasadniono godziwość i pożytki płynące z rozpropagowania tego nabożeństwa na cały Kościół. Święto Serca Pana Jezusa w 1856 r. na cały Kościół rozszerzył Pius IX. 31 grudnia 1899 r. Leon XIII oddał Sercu Jezusowemu w opiekę Kościół oraz ludzkość.

27 lipca 1920 r. biskupi polscy znajdując w obliczu zagrożenia bolszewicką inwazją, na Jasnej Górze zawierzyli naród polski
Najświętszemu Sercu Jezusa. Rok później, 3 czerwca 1921 r.,
po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, biskupi dokonali aktu poświęcenia Ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.

W encyklice „Miserentissimus Redemptor” papież Pius XI omawiając kwestię zadośćuczynienia Najświętszemu Sercu Jezusowemu, przypomniał nam, że: „Jezus ukazał ludom Swe Najświętsze Serce jako znak pokoju i miłości, zwiastujący pewne zwycięstwo w walce”. We wspomnianym dokumencie Pius XI napisał m.in.: „Gdy się Chrystus objawił Małgorzacie Marii i ukazał jej swą bezgraniczną miłość równocześnie z bólem w takich to słowach, które oby wieczne pozostały w duszach wiernych i nigdy nie poszły w zapomnienie, żalił się z powodu tak wielu i tak wielkich obelg, zadanych Mu przez niewdzięcznych ludzi „Patrz – oto serce, powiedział, które tak wielce umiłowało ludzi i tak hojnie obsypało ich darami wszelkimi, a które w zamian za swą bezgraniczną miłość doczekało się nie tyle wdzięczności, ile zapomnienia i obelg i to niejednokrotnie ze strony tych, którzy mocą swego urzędu byliby obowiązani do szczególniejszej miłości”.

Pan Jezus dając św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, złożył jednocześnie obietnicę dotyczącą czcicieli Swojego Serca:

Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
Ustalę pokój w ich rodzinach.
Będę ich pocieszał w utrapieniach.
Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.

Modlitwa św. Siostry Faustyny w intencji kapłanów
O Jezu mój, proszę Cię za Kościół cały, udziel mu miłości i światła Ducha swego, daj moc słowom kapłańskim, aby serca zatwardziałe kruszyły się i wróciły do Ciebie, Panie. Panie, daj nam świętych kapłanów. Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niechaj moc miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana, bo Ty wszystko możesz.

Pamiętajmy również o tym, że nowy wymiar uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa nadał Jan Paweł II. W 1995 roku papież zdecydował o tym, że w tym dniu w Kościele uroczystość ta będzie również Światowym Dniem Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów. Pamiętajmy o tym.

Dr Artur Dąbrowski, prezes Akcji Katolickiej Archidiecezji Częstochowskiej