Szpital w Vancouver zaproponował eutanazję kobiecie chorującej na depresję

Read Time:3 Minute, 56 Second

Szpital w Vancouver, jak informuje „Nasz Dziennik”, zaproponował eutanazję kobiecie zmagającej się z depresją, kiedy szukała ona pomocy medycznej w swym kryzysie psychicznym. Do sytuacji odniósł się również prezes DIAK dr Artur Dąbrowski.

Pacjentka Kathrin Mentler opowiedziała o swoich dramatycznych doświadczeniach Michelle Gamage, reporterce portalu The Tyee. Jest to pierwsza ujawniona historia, w której doradca medyczny zamiast leczenia choroby psychicznej zaoferował eutanazję. Jak informuje Human Life International Polska, Kathrin Mentler od wielu lat zmaga się z depresją, stanami lękowymi oraz chronicznymi myślami samobójczymi. Assessment Centre w Vancouver General Hospital (Centrum Dostępu i Oceny Głównego Szpitala w Vancouver) zamiast leczenia zaoferowało jej eutanazję. – Tego dnia myślałam o tym, żeby spróbować dostać się do szpitala, bo miałam kryzys – wskazała kobieta. Podkreśliła, że powiedziała terapeucie, iż boi się, że „nigdy nie poczuje się lepiej”. Ujawniła również swoją historię chorób psychicznych i samookaleczeń. Doradca przekazał jej, że system zdrowia psychicznego jest „całkowicie przeciążony”, nie ma wolnych łóżek w szpitalu, a najwcześniejsza data konsultacji z psychiatrą to dopiero listopad (termin przypadający za trzy miesiące).

Doktor Piotr Guzdek z Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka nie ma wątpliwości, że oferowanie eutanazji osobom w depresji, z myślami samobójczymi potwierdza tendencję do coraz bardziej progresywnej i swobodnej interpretacji dotychczas obowiązujących tzw. kryteriów eutanatycznych. – Granica stosowalności eutanazji jest systematycznie przesuwana coraz dalej. Należy spodziewać się rozszerzenia zakresu sytuacji klinicznych uprawniających do przeprowadzenia eutanazji, w tym obejmujących zaburzenia zdrowia psychicznego, np. depresję – podkreśla w rozmowie z „Naszym Dziennikiem”.

Z kolei dr Artur Dąbrowski, prezes Akcji Katolickiej Archidiecezji Częstochowskiej, zwraca uwagę, że kanadyjski przykład uzmysławia nam, że propagatorzy cywilizacji śmierci w tym kraju nie tylko mają się dobrze, ale swoją mentalnością eutanazyjną zainfekowali każdą dziedzinę dotyczącą niesienia pomocy cierpiącemu człowiekowi, a zwłaszcza obszar medycyny. – Na przykładzie historii Kathrin Mentler widzimy wyraźnie, że propagatorzy eutanazji, nawet jeżeli noszą białe kitle, zamiast wsparcia pacjentów w kryzysie oferują swym podopiecznym jedynie medycznie wspomagane samobójstwo jako formę terapii, która zakończy ich życie – wskazuje w rozmowie z nami dr Artur Dąbrowski. Dodaje, że to podejście przypomina coraz bardziej praktykę dr. Mengele. – Do jakich przemyśleń może dojść osoba, której w ramach wyjścia z depresji proponuje się takie zbrodnicze rozwiązanie – zastanawia się nasz rozmówca. Wyjaśnia, że to może jedynie pogłębić jej problemy i wewnętrzne odczucia o bezwartościowym i pozbawionym sensu życiu. – To oznacza więcej niż skandal! – alarmuje.

Dramatyczna relacja

Co na ten temat mówi sama Kanadyjka? Do szpitala przyszła, ponieważ szukała ratunku i opowiedziała o swojej trudnej sytuacji. Wtedy doradca zapytał, czy kiedykolwiek rozważała medycznie wspomagane samobójstwo – MAiD (eutanazję). Kathrin Mentler przyznała, że była tym zszokowana, bo przyszła do centrum doradczego w celu uzyskania wsparcia, a nie po zalecenia, jak się zabić.

Kobieta zaznaczyła, że doradca wyjaśnił jej, jak wygląda procedura MAiD, i podkreślił, że wielu chorych o to pyta. Dodał też zachęcająco, że pacjenci, którzy się na to zdecydują, nie cierpią, ponieważ przed otrzymaniem śmiertelnego zastrzyku aplikuje się im leki benzodiazepinowe, które działają przeciwlękowo, uspokajająco, nasennie i przeciwdrgawkowo. Następnie opowiedział pacjentce, że odczuł ulgę, kiedy inny pacjent, który nie był w stanie uzyskać leczenia, utonął. Kathrin Mentler stwierdziła, że ta historia i „ulga” doradcy po śmierci pacjenta mocno ją zaniepokoiły. W wywiadzie dla The Tyee wyjaśniła, że miała wrażenie, jakby terapeuta oceniał, że dla tego pacjenta lepsza była śmierć. – To sprawiło, że poczułam, iż moje życie jest bezwartościowe, a mój problem można tylko rozwiązać, jeżeli wybiorę MAiD – powiedziała Kanadyjka.

Poruszona zaistniałą sytuacją złożyła skargę do Vancouver Coastal Health (regionalnego urzędu zdrowia) i poprosiła, aby Centrum Dostępu i Oceny przekazało informację o udzielonej jej w tym dniu konsultacji, która powinna znaleźć się w jej aktach.

Prezes Akcji Katolickiej Archidiecezji Częstochowskiej akcentuje, że przykład Katharin Mentler pokazuje, iż w Kanadzie po szeroko dostępnej aborcji przyszła kolej na realizację programu prowadzonego w Niemczech w latach 1939-1944, znanego jako „Aktion T4”, którego istota polegała na fizycznej „eliminacji życia niewartego życia”. – Takim okazało się życie kobiety pogrążonej w depresji, która szukała wsparcia dla przezwyciężenia myśli samobójczych zaburzających jej normalne funkcjonowanie – zauważa nasz rozmówca.

Dodaje, że poradnictwo w zakresie zdrowia psychicznego łączone z praktyką uśmiercania pacjenta nie tylko podważa jego chęci do życia, lecz także ukazuje wyraźnie, że na człowieka patrzy się coraz bardziej pod kątem jego użyteczności. – Zastępowanie pomocy medycznej w przypadku depresji eutanazją to skandaliczna, diabelska taktyka, która ograbia człowieka z nadziei na przezwyciężenie własnych słabości – puentuje dr Artur Dąbrowski.

Doktor Piotr Guzdek obawia się, że powszechność chorób onkologicznych, trudny stan psychiczny pacjentów i kosztowność ich leczenia mogą skłonić zwolenników eutanazji do określenia warunków do jej przeprowadzenia na osobach niepomyślnie rokujących. – A wszystko pod płaszczykiem tego, by rzekomo oszczędzić im spodziewanego cierpienia fizycznego i psychicznego w schyłkowych stadiach choroby – mówi obrońca życia.

Według zapowiedzi władz od marca 2024 roku Kanadyjczycy cierpiący na choroby psychiczne, u których „wdrożone leczenie nie przynosi żadnych efektów”, będą poddawani tzw. wspomaganemu samobójstwu.